2.0 ZARYS HISTORYCZNY POWSTANIA POWSZECHNEJ DEKLARACJI PRAW CZŁOWIEKA

Prawa człowieka ujrzały światło dzienne w ONZ w roku l948, kiedy została przyjęta Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, w której nazwano i wymieniono prawa przysługujšce wszystkim ludziom na świecie. Jednak sama historia praw człowieka jest dużo starsza.

Prawa człowieka to rezultat wielowiekowej walki, zarówno pojedynczych ludzi jak i całych grup, o stworzenie lepszych warunków życia dla siebie oraz innych ludzi. Ludzie stawali na barykadach i walczyli przeciwko samowoli i złemu traktowaniu przez rzšdzšcych. Niesprawiedliwość była od zamierzchłych czasów przyczynš wielu buntów narodów i rewolucji, ludzie nie akceptowali niewłaściwego traktowania przez rzšdzšcych. I tak z biegiem czasu zdołali doprowadzić do tego, że ich praw zaczęto przestrzegać. Wysiłki te często rodziły się z przekonania, że jesteśmy jednakowi i wszyscy ludzie majš te same potrzeby.

Nasze historyczne spojrzenie chcielibyśmy rozpoczšć od czasów antycznych, kiedy filozofowie wyrażali poglšd, iż wszyscy ludzie majš rozum i sumienie i dlatego istniejš, dotyczšce wszystkich, śprawa naturalneś. Przechodzšc przez średniowiecze, gdzie nie poświęcano uwagi pojedynczemu człowiekowi, a społeczeństwo było podzielone na klasy, dochodzimy do renesansu, który postawił jednostkę w centrum zainteresowań sztuki, filozofii i literatury. W XVIII wieku sformułowano w Anglii, Francji i Stanach Zjednoczonych dokumenty dotyczšce praw człowieka. W państwach tych władze zobowišzały się, iż przyznajš pewne prawa człowieka. Stopniowo w wielu państwach wprowadzono w życie gwarancje praw człowieka. Lecz prawa te nie były jeszcze powszechne i nie obejmowały wszystkich ludzi. Aby lepiej zrozumieć ten rozwój musimy przejść do okresu po II wojnie światowej i utworzenia ONZ. Od roku 1948 zaczšł rozwijać się międzynarodowy system ochrony praw człowieka.